Partia në pushtet bëri fushatë me anti-korrupsionin si çështje qendrore, duke e adresuar si problem moral dhe duke shpallur krizë të etikës në marrëdhënien pushtet – qytetar. Diskursi i tyre moralist për vite me radhë ka problematizuar në mënyrë oportuniste dhe instrumentalizuese tema, probleme, çështje.
Secili potencialisht është i korruptuar nëse nuk bëhet pjesë e makinës kontrolluese të të pakorruptuarëve. Interpretimi i ndershmërisë, sikur edhe ai i keqpërdorimit dallon varësisht narratives së pushtetit për të mirën dhe të keqen, duke i dhënë natyrës njerëzore një esencë që definohet prej negatives, por që pushteti nga lartë e ka aftësinë dhe vullnetin për ta transformuar: ta ndërtojmë njeriun e ri.
Në anën tjetër, këta rojtarë të moralit, duke e vendosur veten si standard dhe interpretues final, Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, ka zhvleftësuar fjalën, ka relativizuar kuptime, sepse në këtë mënyrë e vërteta e tij është verdikti. Duke e zhvleftësuar fjalën në politikë ai po prek marrëdhënien e politikës me fjalën, me mendimin. E ne e dijmë që nëse në ushtri luftohet me armë, në politikë fjala ndërton dhe shkatërron.
Sipas standardeve të tij, Kurti do të duhej ta shkarkonte Liburn Aliun dje.
Dorëheqje!
